środa, 1 lutego 2012

Telewizor - inaczej

Telewizja od jej powstania stała się bardzo popularna. Jeszcze za czasów swoich początków i czarno białego koloru była bardzo popularna, jednak nie każdego było stać na odbiornik telewizyjny. Oglądać telewizję można było na specjalnych świetlicach bądź też u znajomych którzy posiadali odbiornik tv. Wraz z rozwojem telewizji pokazywały się odbiorniki kolorowe, taniały również telewizory co pozwalało na kupienie telewizora niemal każdej rodzinie. W dawniejszych czasach oferta telewizyjna była dosyć uboga. Mimo to telewizja publiczna nadawała swój program niemalże dwadzieścia cztery godziny na dobę. Wraz z rozwoje i popularnością telewizji wzrastała konkurencja i zaczęły powstawać telewizje prywatne. Były to na początku prywatne telewizje regionalne ale z czasem pojawiały się również, prywatne telewizje ogólnopolskie. Prócz ogólnych programów pojawiają się również programy typowo tematyczne. Powstają specjalne programy informatyczne, które dzięki zatrudnieniu wielu dziennikarzy są w stanie przekazywać cała dobę najświeższa informacje z całego kraju czy świata.
Ale przejdźmy do sedna ,na nie jednym strychu czy piwnicy znajdziemy stary telewizor czarno-biały.
Ich los został przesądzony ,wiele z nich już trafiło na wysypiska odpadów wielko gabarytowych.
Dziś wszyscy mam telewizory kolorowe na pilota najlepiej wykonane w technologii LCD
A może by tak zaskoczyć znajomych i gości czymś zupełnie innym?
Moja propozycja to zamknięcie nowego telewizorka LCD w starej romantycznej skrzynce
Pomyślcie o tym.;) Niektóre z tych telewizorów to przecież prawdziwe dzieła sztuki.









XIX-wieczny kamień młyński



Troszkę Historii
Młyn wodny to budowla z urządzeniem do przemiału ziarna na mąkę i kaszę, poruszanym za pomocą koła wodnego lub turbiny wodnej, usytuowana nad rzekami.
Przez ponad 1500 lat było to jedyne źródło energii poza wiatrakami i siłą mięśni ludzkich. Jeden z pierwszych opisów koła wodnego podsiębiernego zawdzięczamy Filonowi z Bizancjum - oznaczało by to, że już w III wieku p.n.e. prawdopodobnie znane były i używane młyny wodne.

Pierwsze udokumentowane wykorzystanie młynów miało miejsce już w pierwszym wieku p.n.e. Już wówczas Grecy opisywali koło wodne umieszczone na osi, które obracane przez wodę ze strumienia napędzało oś, która kolei obracała kamień młyński. Ten z kolei, trąc o inny kamień mielił zboże.
W późniejszych wiekach były wielokrotnie opisywane i stąd wiemy, że w III wieku n.e. Rzymianie używali pionowych kół wodnych. Przy użyciu przekładni zębatej przekazywali moc z poziomej osi koła wodnego na oś pionową kamienia młyńskiego. Stosowali już wówczas koła wodne podsiębierne, gdzie koło ledwie zanurzało się w płynącym strumieniu, oraz koła wodne nasiębierne, gdzie woda była kierowana od góry na koło i chwytana w zawieszone na kole wiadra.
Ze względu na prostotę konstrukcji i łatwość użycia, technologia rozprzestrzeniała się dość szybko na całym świecie. Przykładem niech będzie rzymska Brytania - pod koniec 11 wieku było w Anglii ponad 6000 młynów wodnych. Przed 1800 rokiem mogło ich być w Europie ponad pół miliona.
Służyły na różne sposoby dla wielu wiosek - nie tylko mełły zboże, ale też zasilały miechy i młoty przy wyrobie żelaza. Przy ich pomocy mielono szmaty na papier, wytłaczano oliwę z oliwek, wiercono lufy strzelb i wykonywano wiele innych zadań.
Warto wiedzieć, że tzw. rewolucja przemysłowa która miała miejsce w XVIII wieku rozpoczęła się właśnie od wykorzystania mocy wody - dopiero później zaprzężono do pracy parę wodną.
Doskonale dokumentuje to budowana przez Richarda Arkwright od 1771 roku sieć mechanicznych przędzalni, położona właśnie wzdłuż rzek.
Dopiero od początku XIX wieku młyny wodne były stopniowo wypierane przez młyny napędzane silnikami parowymi, a później spalinowymi albo elektrycznymi.

Pomysł na zastosowanie starego kamienia młyńskiego
fontanna 

                                                                            szyld